தோட்டத்திற்கு வந்த அணில்

                       மகள் வீட்டுத் தோட்டத்திற்கு வந்த அணில்.

காலை முதல் மாலை வரை அணில்கள், பறவைகளை பார்ப்பது மகிழ்ச்சியான பொழுது போக்கு. மகளுக்கு சிறு சிறு உதவிகள் செய்து கொடுத்து விட்டு பின் அவைகளை பார்ப்பது மகிழ்ச்சி.

இரண்டு மூன்று அணில்கள் மரத்தில் ஓடி பிடித்து விளையாடின. இந்த பதிவில் ஒரு அணில் மட்டும் தான் இடம்பெறுகிறது.

நீ எப்போது ஊரிலிருந்து வந்தாய் என்ற பார்வை

நலமா?

ஓளிந்து விளையாடும் என்னிடம், நான் இருக்கிறேனா என்று ஒரு பார்வை.

வேறு ஒரு அணில் கொறித்து கொண்டு இருந்தது. காமிரா எடுத்து வந்து   கொறிப்பதை  போட்டோ   எடுக்க போனேன்,

அது கொறிப்பதை விட்டு விட்டு மிரண்டு போய் பார்த்தது.

அட்லாண்டா பயந்த அணில் என்று பேர் கொடுத்து இருக்கிறேன்.

ஏதோ கொறித்து கொண்டு இருந்தது அணில். என்னைப்பார்த்ததும் அப்படியே ஒரு கணம் என்ன செய்வது என்று தெரியாது "திக்பிரமை" பிடித்தது போல் நின்று விட்டது. மூச்சு மட்டும் போய் வந்து கொண்டு இருக்கிறது. நான் அது ஓடுவதை காணொளி எடுக்கலாம் என்று இருந்தேன், அது அப்படியே சிறிது நேரம் நின்று விட்டு ஒரே ஓட்டமாக புதர் செடிக்குள் மறைந்து விட்டது. 

இந்த மரம் தான் அணில்கள் ஓடி விளையாடும் மரம்.  நான் வீட்டு வாசலில் இருந்து ஜூம் செய்து எடுத்தேன் காமிராவில்.

நானும் இந்த அணில் மாதிரி அட்லாண்டாவிற்கு விமானத்தில் தனியாக வர பயந்தேன் . விமானத்தில் முதன் முதலில் அத்தை, மாமாவை அழைத்து கொண்டு நாங்கள் டெல்லி போனோம்.

அப்புறம் அமெரிக்கா மற்றும் பல ஊர்களுக்கும் ,  கணவருடன், பிள்ளைகளுடன் தான் பயணம். தனியாக இதுவே முதல் முறை.

மகன் அனுமதி பெற்று உள்ளே வந்து விமானம் ஏற்றி விட்டான்.  "நான்கு மணி நேரம் தான் ஆகும் அதற்கு ஏன் பயம் என்று சொல்லி ஏற்றி விட்டான்." கால்வலி, இடுப்புவலி. இந்த முறை சக்கர நாற்காலி   வாங்கி அதில் தள்ளி கொண்டு வந்தான் மகன். விமானத்தில் என்னால் அமர்ந்து இருக்க முடியவில்லை, நின்று கொண்டு பயணம். என் பக்கத்தில் அமர்ந்து இருந்த இருவரும் நல்ல தூக்கம் , எனக்கு எழுந்து நிற்க வசதியாக ஓரத்து இருக்கை வாங்கி இருந்தான் மகன். அதனால் அவர்களை தொந்திரவு செய்யாமல் நின்று கொண்டேன். மகள் அங்கும் சக்கரநாற்காலி வசதி  சொல்லி இருந்தாள், அதனால் அவள் நிற்கும் இடம் வரை உதவியாளர் கூட்டி வந்து விட்டார், பின் மகள் அழைத்து வந்தாள் கார் வரை.

ஊருக்கு போக  20 மணி நேரத்திற்கு மேலாக அமர்ந்து இருக்க வேண்டும் . "விமான பயணம் என்னால் முடியவில்லை, இனி நீங்கள் வந்து பார்க்க வாருங்கள்" என்று சொல்லி கொண்டு இருக்கிறேன். "ஒருநாள் கஷ்டப்பட்டு வந்தால் ஆறு மாதம், ஒரு வருடம் மகிழ்ச்சியாக எங்களுடன் இருக்கலாம் , நாங்கள் வந்தால் கொஞ்ச நாள்தான் இருக்கலாம்" என்கிறார்கள்.

 இந்தியா வரும் போது மகன் குடும்பத்துடன் உடன் வருவான்.

அந்த சின்ன அணில் என்னை பயந்த அணில் என்று போட்டு இருக்கிறாய் நீயும் தானே பயந்தாய் அட்லாண்டா வர என்று கேட்பது போல இருக்கிறது.

"உங்களை எல்லாம் பார்த்தவுடன் பயம் போய் விட்டது. மகிழ்ச்சியாக இருக்கிறது. தினம்  வாங்க நீங்கள் எல்லாம்" என்று சொல்லி இருக்கிறேன். பறவைகளும், அணில்களும் பூனைகளும் இனி தொடர்ந்து வருவதாக வாக்கு அளித்து இருக்கிறார்கள். எல்லோரும் வேலைக்கு போய் விட்டால் அவர்கள் வரும் வரை இவர்கள்தான் துணை எனக்கு. 

அவர்களை படம் எடுத்து போடுகிறேன். 

வாழ்க வையகம்! வாழ்க வையகம்! வாழ்க வளமுடன்!

----------------------------------------------------------------------------------------------------