கொங்கர் புளியங்குளம் - பகுதி -1

பதிவு போட்டு வெகு நாட்கள் ஆகி விட்டது.  நிறைய  பதிவுகள் வலையேற்றாமல் இருக்கிறது.  25.11. 2018 ல்  பசுமைநடை இயக்கத்தினருடன் சென்று வந்த கொங்கர் புளியங்குளம்  பற்றி இந்தப் பதிவில் பார்க்கலாம்.

மதுரை எட்டுத்திக்கிலும் மலைகள் சூழ்ந்த நகரம் என்று அழைக்கிறார்கள். அந்த எண் பெருங்குன்றங்களில் ஒன்று  இந்த கொங்கர் புளியங்குளம்.

கொங்கர் புளியங்குளம் 

கொங்கர் புளியங்குளம் மதுரையிலிருந்து சுமார் 15 கி.மீ தூரத்தில் , தேனி கம்பம் செல்லும் சாலையில்  அமைந்துள்ளது.

 இந்த ஊர் சமண மலையில் செயல்பட்டு வந்த  (சமணமலை முன்பு பார்த்தோம் அல்லவா?) மாதேவிப் பெரும்பள்ளிக்குத்  தானமாக கொடுக்கப்பட்டதை அங்குள்ள வட்டெழுத்துக் கல்வெட்டில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.

மதுரை காமராஜர் பல்கலைக்கழக வாசலுக்கு எல்லோரையும் காலை  ஆறு மணிக்கு வரச் சொல்லி இருந்தார்கள். பின் அங்கிருந்து எல்லோரையும் அழைத்துச் சென்றார்கள்.

எல்லோரையும் வழி நடத்திச் செல்கிறார்  உதயகுமார்

இந்த இடத்தில் உள்ள கல் மண்டபத்தில் மாயன் என்னும் நாட்டுப்புறத் தெய்வத்திற்குக் கோயில் உள்ளது. இதைக் கடந்து தான் மலைக்குப் போக வேண்டும்.

சித்திரை வீதிக்காரன் அவர்கள்    மண்டபத்தைச் சுத்தம் செய்கிறார்கள். முந்தின நாள் மக்கள் குலதெய்வ வழிபாடு முடிந்து அப்படி அப்படியே போட்டு விட்டு போன இலைகள் குப்பைகளைச்  சுத்தப் படுத்துகிறார். திரும்பி வந்து அனைவரும் அங்கு தான் உணவு எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும்.

மலைக்குப் போகும் பாதை கொஞ்ச தூரம் படிகள் கிடையாது. மலைப் பாதை வழியாகப் போக வேண்டும். எலுமிச்சைப் புற்கள் இருபுறமும்

சில இடங்களில் பாதை சாய்வாக இருக்கும். நான் ஒரு இடத்தில் விழப் பார்த்தேன் சறுக்கிக் கொண்டு போன என்னைப் பின்னால் வந்த தொல்லியல் பேராசிரியர்  'அம்மா கவனம்" என்று  பிடித்தார்.

அப்புறம் கொஞ்சம் கற்படிகள்

ஒழுங்கான அமைப்பு இல்லாத கற்படிகள், மேடு பள்ளமாக இருக்கிறது. மலை மேல் ஏறத் தொல்லியல் துறையினர் அமைத்த கைப்பிடி வசதி    இருப்பதால் அதைப் பிடித்துக் கொண்டு ஏறினேன்.

அப்போது கணுக்கால் வலி அதிகமாய் இருந்த நேரம்.  பிஸியொதெரபிக்கு ப்போய் வந்து கொண்டு இருந்தேன். இப்படி காலில் கட்டிக் கொண்டு நடந்து கொண்டு இருந்தேன். அதனுடன் தான் இந்த பயணம். இதற்கு அடுத்து தான் சமண மலை. அதற்கு மீரா பாலாஜி சொன்ன கை வைத்தியத்தால் நலம் பெற்றேன் என்று எழுதி இருந்தது நினைவு இருக்கும் என்று நினைக்கிறேன்.

போகும் தூரம் இன்னும் இருக்கு .ஏணிப் படியில் வேறு ஏறவேண்டும். முடியுமா? என்று என் கணவர் கேட்டுக் கொண்டு இருந்தார்கள்.ஏறி விடுவேன். இவ்வளவு தூரம் வந்து போகாமல் இருக்க முடியாது என்று ஏறி விட்டேன் ,மனபலத்தில்.

போகும் வழியில் அழகான வெள்ளைப்பூ - தைரியமாய் ஏறு  என்று சொல்வது போல் என்னைப்பார்த்துத் தலை ஆட்டியது மகிழ்ச்சி அளித்தது.

மேலே போய் கொண்டு இருந்த ஒரு தம்பதிகள் அம்மா ஏறி விடுவீர்கள்தானே நாங்கள் போகவா என்றார்கள் .ஏறி விடுவேன்,நீங்கள் போங்கள் என்றேன்.

அவர்கள் மேலே போயும் நான் வருகிறேனா என்று பார்த்துக் கொண்டார்கள்.

மலை மேல் பாதை 

முள்வேலிகள் போட்டு வைத்து இருக்கிறார்கள்.

பேராசிரியர் சுந்தர்காளி அவர்கள் இந்த மலையை இங்குள்ள மக்கள் பஞ்சபாண்டவமலை என்று அழைப்பதைக் கூறினார். 

இங்கு உள்ள கல்வெட்டைப்பற்றிச் சொன்னார். குகைதள விளிம்பில் கி.மு. இரண்டாம் நூர்றாண்டைச் சார்ந்த மூன்று தமிழ்பிராமிக் கல்வெட்டுகள் இருக்கிறது. அது இங்குள்ள கற்படுக்கைகளைச் செய்து கொடுத்தவர்களை பற்றிய செய்தி.

"குற கொடு பிதவன் உபச அன்  உபறுவ(ன்) இதன் அர்த்தம் பதிவேட்டில் மேலே கொடுக்கப்பட்டுள்ளது சிரமப் படாமல் படித்து விடுங்கள்.

குறு கொடல்கு ஈத்தவன் செற் அதன் (ஓ)ன்

"பாகன்  ஊர் பே(ர) தன்பிடன் இத்த வெபோன்'

எழுத்துக்கள் இருக்கும் இடத்திற்குக் கூரை அமைத்து இருக்கிறார்கள்.

செய்திகளைக் கேட்டு முடித்ததும் இறங்க ஆரம்பித்து விட்டார்கள்

சமணப் படுகைகள்

இயற்கையாய் அமைந்த குகைகள்

பெரிய ஒற்றைப் பாறையும், பாறைகளுக்கு முட்டுக் கொடுத்தது போல் கீழே பாறைகளும். 

மலை மேல் இருந்து கீழே 

கீழே இறங்கி பின்  மலைப் பாறை மேல் உள்ள  தீர்த்தங்கரைப் பார்க்கப் போனார்கள்.

என்னைக் கீழே விழாமல் பிடித்த பேராசிரியர் அம்மா நீங்கள் கீழே போய் விடுங்கள், சாரை நான் மேலே அழைத்துப் போய் வருகிறேன் என்று சொல்லி விட்டார். போக ஆசையாக இருந்தாலும்  எல்லோரும் கேட்டுக் கொண்டதால்  அரை மனதாய்க் கீழே இறங்க ஆரம்பித்தேன்.  படிகள் இல்லை மேலே போக. போகும் போது போய் விட்டாலும் இறங்கும் போது கஷ்டம் என்று சொல்லி விட்டார் பேராசிரியர்.

 கீழே இறங்க கல்லூரியில் படிக்கும்  இரண்டு பெண்கள் உதவி செய்தார்கள்.

மலை இடுக்கில்  மரம் முளைத்து இருப்பது அழகு.

மலை வெட்டப்பட்டு இருக்கிறது

மேலே  போய் வந்த  விவரம் அடுத்த பதிவில்.

                                                                    வாழ்க வளமுடன்.