ஊட்டிக்கு ஒரு சமயச் சுற்றுலா

இன்று உலக சுற்றுலா தினமாம், காலண்டரில் போட்டு இருந்தார்கள். முன்பு சுற்றுலா பற்றி எழுதி இருந்த பதிவு மீள் பதிவாக இங்கு இடம் பெறுகிறது. 2011 ல் போட்ட பதிவு.

கோடை விடுமுறைக்காலம் இது. விடுமுறையில் 

வீட்டிலிருக்கும் குழந்தைகளை பெற்றோர்கள் வீட்டில்

கட்டி மேய்க்க முடியவில்லையே என்று அங்கலாய்க்கும் நேரம் .

விடுமுறைக்கு உறவினர் வீட்டுக்கு போகலாமா? அல்லது உறவினர்களைஅழைத்துக் கொண்டு எங்காவது மகிழ்ச்சியாய் சென்று வரலாமா?- என்று வீட்டில் எல்லோரும் கலந்து ஆலோசிக்கும் நேரம்.அவரவர் பட்ஜெட்டுக்க ஏற்றமாதிரி விடுமுறையை 

கழிக்க எங்கு போகலாம் என்று முடிவுசெய்துகொண்டு 

இருக்கும் காலம் இது. வெயிலுக்கு இதமாய் , கண்ணுக்கு 

குளிர்ச்சியாய் ,கருத்துக்கு மகிழ்ச்சியாய் செல்ல ஒரு இடம் மலைகளின ராணி என்று அழைக்கப்படும் ஊட்டி . மே மாதம் மலர்க்கண்காட்சி நடைபெறும். கண்ணுக்கும் கருத்துக்கும் விருந்தளிக்கும்.

வாழ்க்கை ஒரே மாதிரி ஓடிக் கொண்டு இருந்தால் (வீடு,வேலை,படிப்பு) 

சிலநேரம் அலுப்பு தட்டிவிடும்.நம் மனச்சோர்வை அகற்றி, 

நம்மை மீண்டும் புத்துண்ர்வு மிக்கவர்களாய் மாற்ற உதவுவது சுற்றுலா.எனக்கு சிறு வயதிலிருந்தே சுற்றுலாவில் மோகம் உண்டு. அப்பா எந்த ஊரில்வேலை பார்த்தாலும் அந்த ஊரிலிருந்து மாற்றலாகிப் போவதற்குள் அந்த ஊரின் சிறப்பான இடங்கள் என்னஎன்று தெரிந்து கொண்டு காட்டிவிடுவார்கள் 

எங்களுக்கு.

நான் பள்ளியில் அழைத்து செல்லும் சுற்றுலாவிற்கு முதல் 

ஆளாய் பெயர் கொடுத்து விட்டு ,பிறகு வந்து வீட்டிலே 

சொல்வேன். கெஞ்சி, கொஞ்சி அனுமதி

 பெற்றுவிடுவேன்.

பள்ளியில் நான்காவது படிக்கும் போது என் முதல் சுற்றுலா ! 

பாஞ்சாலங்குறிச்சி, கயத்தாறுக்கு அழைத்து சென்றார்கள். 

அதற்கு அம்மா தனியாக அனுப்ப முடியாது என்று பள்ளியில் 

அனுமதி பெற்று என்னோடு வந்தார்கள் . அப்போது 

தூத்துக்குடியில் இருந்தோம். காலை அழைத்துப் போய் மாலை 

வந்து விடுவோம் அதற்கே அம்மா வந்தார்கள். 

5 ம் வகுப்பிலிருருந்து  நான் தனியாக  பள்ளியில்

சுற்றுலாபோவேன். ஒவ்வொரு ஆண்டும் அம்மா தனியாக

 அனுப்ப  பயப்படுவார்கள் அப்பா தான் அம்மவை

 சம்மதிக்க வைத்து அனுப்புவார்கள்.

திருமணம் ஆன புதுதில் தனியாக எல்லோரும் ஊட்டி 

போவார்கள். நாங்கள் அப்படி போகவில்லை. என் கணவரின்

இரு அண்ணன்களுடன் மலர்க் கண் காட்சிக்குப் போனோம். 

அடுத்த முறை மலர்க்கண்காட்சிக்கு மாமியார், மாமனார்,

கணவரின் அண்ணன், அண்ணி, குழந்தைகள் 

என்று கூட்டமாய்ப் போனோம்.

மூன்றாவது தடவை, என் மகன் சிறுவனாய் இருந்தபோது 

மேட்டுப்பாளையத்திலிருந்து ஊட்டிக்கு மலை ரயிலில் 

போனோம். அந்த சமயம் என் மகள் வரமுடியவில்லை. 

அவள் தனது பெரியப்பா வீட்டுக்குப் போய் இருந்தாள். 

என்னை ஊட்டி ரயிலில் கூட்டிப்போகவில்லை என்று 

வெகு நாட்கள் வரை சொல்லிக்கொண்டு இருந்தாள். மகன் ’ 

ஆமாம் ! என்னையும் எனக்கு விவரம் தெரியாத வயதில் 

அழைத்து போய் விட்டு வந்தீர்கள்’ என்பான்.

சென்ற ஆண்டு நாங்கள் இருவர் மட்டும் போனபோது குழந்தைகளையே நினைத்துக் கொண்டுஇருந்தோம். 

சிறு வயதில் போனபோது தனிமை கிடைக்கவில்லை, 

இப்போது   தனிமையை விரும்பவில்லை மனது.

 குழந்தைகள்,உறவினர் இல்லாமல் தனியாக போகிறோமே 

என்று புலம்பும் மனது இப்போது... இரண்டு நாட்கள் ஓட்டலில்

 தங்கி அவர்கள் ஏற்பாடு செய்து கொடுத்த காரில் மலைகளின்

 ராணி உதகையின் அழகை காணச் சென்றோம்.

ஊட்டியில் குழந்தைகள் ரயிலில் ஏறி குதுகலித்தோம். படகு

 சவாரி போய் மகிழ்ந்தோம்.

 தொட்டபெட்டா, 

தாவரயியல் பூங்கா, 

குழந்தைகளின் ரயில் விளையாட்டு

குன்னூர் சிம்ஸன் பார்க்.

 டால்பின்நோஸ் போய் மலை அழகை பார்த்தோம்.

ஓட்டல்  முன்பு வைத்து இருக்கும் தோட்டத்து மலர்

ஊட்டியில் hotel safire garden view என்ற விடுதியில் தங்கினோம். ஓட்டல் அருகில் ரயில் நிலையம் உள்ளது.

இயற்கை அன்னையின் வழிபாடு முதல் நாள் , மறு நாள் எங்கள் ஊட்டி பயணம் ஆலய வழிபாடு ஆனது. . தங்கியிருந்த ஓட்டலில் பஸ்ஸில் போகலாம் பக்கத்தில் கோயில் இருக்கிறது என்றார்கள் .   நடக்கும் தூரத்தில் பேருந்து நிலையம்..நாங்கள் ஆட்டோவில் போனோம்.

நாங்கள் பார்த்த கோயில்கள்:

அருள்மிகு விசாலாட்சி உடனுறை விஸ்வநாதர் திருக்கோயில்

(vissalakshi viswanathar temple,ooty)

இக்கோயில் ,ஊட்டி பேருந்து நிலையத்திலிருந்து 4 கிலோ மீட்டர்தொலைவில் உள்ள ”காந்தல் “(காந்தள்?) என்ற ஊரில் உள்ளது. நகரப் பேருந்து வசதி உள்ளது. சிவபெருமான் ,அம்மன், பாலதண்டபாணி, நடராசர் முதலிய சன்னதிகள் உள்ளன. இந்த கோவில் மன்னன் ’என்ற சினிமாவினால் புகழ் பெற்றது என்றார்கள். ரஜினிகாந்த் பண்டரிபாயை தூக்கிக் கொண்டு படியில் இறங்கிக் கொண்டே பாடுவாரே ’அம்மா என்று அழைக்காத உயிர் இல்லையே ’ என்று ,அந்தக் காட்சி இங்கு தான் எடுக்கப்பட்டதாம்.

நாங்கள் போனபோது ஒரு கல்யாணம் நடந்து கொண்டு இருந்தது. கல்யாணங்கள் அங்கு செய்கிறார்கள்.கோவை பேரூர் இளைய சன்னிதானம் திருமிகு மருதாசல அடிகளாரின் பொறுப்பில் உள்ளதாய் சொன்னார்கள். இதைத் தட்சிணாமூர்த்திமடம் என்றும் சொல்கிறார்கள். இங்கு அன்னதானங்கள் நடை பெறுமாம்.

நவகிரகங்களுக்கு அழகாய் ஒன்பது பெரிய விளக்கு வைத்து இருந்தார்கள்.பக்கத்தில் சின்ன பாட்டில்களில் எண்ணெய் வைத்து இருந்தார்கள். அதை காசை போட்டு விட்டு நாமே எடுத்துக்கொள்ளலாம். எடுத்து அந்த விளக்குகளில் ஊற்றி வழிபடுகிறார்கள். கோயிலின் பின்புறம் மலைக் காட்சி அழகாய் இருக்கிறது. முன் காலத்தில் குறிஞ்சி நிலத்தில் காந்தள் மலர்கள் பூக்கும் என்று சொல்வார்கள் காந்தள் என்ற சொல்லே காந்தல் என்று மாறி இருக்கலாம். இக்கோயிலின் அருகில் ஒரு சர்ச் உள்ளது.

அடுத்து ஆட்டோக்காரரிடம் என்ன கோயில் இருக்கு பார்க்க என்று கேட்டால் மாரி அம்மன் கோயில் இருக்கிறது என்றார்,மான்குன்றம் என்னும் முருகன் கோயிலும் உள்ளது என்றார். சரி என்று அவரது ஆட்டோவில் முதலில் மாரி அம்மன் கோயில்போனோம். உதகை நகர் உள்ளேயே உள்ளது குதிரைப் பந்தய மைதானத்திற்கு அருகில் உள்ளது. மிகவும் வரசித்தியாய் உள்ள கோயிலாம்.பெரிய கோபுரம் உள்ளது. அம்மன் மிகவும் அழகாய் அலங்கரிக்கப் பட்டு இருந்தார்.

மாரியம்மன் கோயில்
(mariamman koil,ooty)

அடுத்து நாங்கள் போனது எல்க்கில்(elc hill) மான் குன்றம். உதகையிலிருந்து 2 கி.மீ தூரத்தில் ஊரின் கடைசியில் 

மலைமீதுள்ள சிறு கோவில். ஆட்டோ மேலே செல்கிறது. பாதை செங்குத்தாய் இருக்கிறது.போகிறவழியில் ராகவேந்திரா மடம் இருக்கிறது. 

மலை மீது உள்ள கோயிலுக்கு போக பாதை வளைந்து 

வளைந்து போகிறது.குறுக்கே நடந்து செல்ல, படிகளும் உள்ளன. மேலே மலைப்பாறைகளுக்கு இடையே கோயில் அமைந்துள்ளது. அருள்மிகுபாலதண்டபாணி சந்நதி அங்கு உள்ளது. நாங்கள் போனபோது சஷ்டி. சென்னையிலிருந்து ஒரு குடும்பம் 

அபிஷேகம் செய்ய வந்து இருந்தார்கள். திரை போட்டு 

இருந்தது . பின் காத்திருந்து அபிஷேகம் அலங்காரம் எல்லாம் பார்த்தோம்.

 குருக்கள் சந்தனகாப்பு செய்து இருந்தார். முருகன் மிக 

அழகாய் இருந்தார்.

சுற்றுபுறம் அழகாய் அமைதியாய் இருக்கிறது.. கோவிலுக்கு ஒருஅழகிய சிறிய தேர் உள்ளது. சுவரில் சஷ்டிகவசம் எழுதி இருந்தார்கள். காத்து இருக்கும் நேரத்தில் அதைப் 

பார்த்துபடித்தோம்.

1972 ல் இக்கோயில் விரிவாக்கத்திற்காக அடிக்கல்

 நாட்டப்பட்டதாகஅங்குள்ள அறநிலையத்துறைக் கல்வெட்டு

 ஒன்று தெரிவிக்கிறது.

 

அடுத்த தடவை குழந்தைகளை அழைத்து வரவேண்டும் என்று

 சொல்லிக் கொண்டே வந்தோம்.

பள்ளியில் படிக்கும் போது தோழிகளுடன் சுற்றுலா  சென்று குதுகலித்தது ஒரு காலம் ,தாய் தந்தையுடன் போனது ஒருகாலம் , கணவர் உறவினர்களுடன் சென்றதுஒருகாலம், எங்கள் குழந்தைகளுடன் சென்றது ஒருகாலம், இப்போது நாங்கள்

 மட்டும் சென்றது என்ற காலம்.

ஒவ்வொரு சமயத்திலும் வித்தியாசமான உணர்வுகள் ,

அனுபவங்கள். . இப்படிப் பலரது பல வகையான உணர்ச்சிக் 

கலவைகளுக்குச் சாட்சியாய் இருக்கிறது உதகை.

பேரன்கள், பேத்தியுடன் எல்லோரும் சேர்ந்து மறுபடியும்போக வேண்டும் என்று பேசிக் கொண்டு வந்தோம்.மூணாறுக்கு

 ஒருதடவை இப்படி எல்லோரும் சேர்ந்து போனோம்.

குழந்தைகளை அழைத்துச் செல்பவர்கள் அவர்களுக்கு தின்பண்டங்கள் குளிர்பானங்கள் எல்லாம் வாங்கி கொடுத்து

 விட்டு குப்பைகளை அங்கேயே போட்டு விடாமல் ஒருபை எடுத்துப்போய் அவற்றை சேகரித்து குப்பைத் தொட்டியில்

 போடும் நல்ல பழக்கத்தை கடைப்பிடிக்கலாம். நம்மைப் 

பார்த்து நம் குழந்தைகளும் அதை கடைப் பிடிப்பார்கள். 

சுற்றுப் புறம் சுத்தமாய் இருந்தால் இயற்கையை ரசிக்கலாம். கோயில்களும் ,இயற்கையும் நம் வருங்கால சந்ததிகளுக்கு 

 உரிய சொத்து.அதை சரியாகப் பாதுகாக்க வேண்டும்.

பழைய பதிவு  தங்கள் பின்னூட்டங்கள் இடம்பெற்று 

இருக்கிறதா என்று பார்க்கலாம். பார்வையாளர்கள் 5870

பின்னூட்டங்கள் குறைவு.

வாழ்க  வையகம்! வாழ்க வையகம்! வாழ்க வளமுடன்.

---------------------------------------------------------------------------------------------------