திருக்கயிலை யாத்திரை -பகுதி -5

09.09.2012

மறுநாளும் மழையும் மேகமூட்டமுமாகவேயிருந்தது.இன்று
முழுதும் கயிலை மலை கண்ணுக்குத் தெரியவேயில்லை.
காலையில் ஏரிக்கரையில் டெண்ட்கள் அடித்து அதற்குள்
வெந்நீர் வைத்துக் குளிக்கத் தந்தார்கள்.அந்தக்குளிர் நேரத்தில்
வெந்நீரில் குளிப்பது சுகமாக இருந்தது.இருந்தாலும் குளித்து
முடித்து ஆடை உடுத்துகிறபோது முன்னைவிடக் குளிர்ந்து நடுக்கியது.



மழை குறைந்திருந்த நேரத்தில் மானசரோவர் ஏரிக்கரையில்
நாங்கள் அனைவரும் சேர்ந்து ஒரு யாகத்தை நடத்தினோம்.
நாங்கள் கொண்டு சென்றிருந்த வேள்விப் பொருட்கள்
அனைத்தையும் தொகுத்து வேள்வியைச் செய்தோம். மூன்று
முறை கயிலை சென்று வந்த அனுபவம் நிறைந்த இளமுருகு
ஐயா வேள்வியை நடத்திவைத்தார். வேள்வி சமித்துகளை
எல்லோர் கையிலும் கொடுத்து வேள்வியில் சேர்க்க வைத்தார்.

வேள்வி நிறைவு பெற ஒருமணி நேரத்திற்கு மேலாகியது.
அதுவரை மழை இல்லை. திருமுறைகள் ஓதப்பட்டன.
பூசைகள் நிகழ்த்தப்பட்டன. கேசரி மாதிரி ஒரு இனிப்பு,
பழங்கள், அவல், முந்திரி, கல்கண்டு, உலர்ந்த திராட்சை,
பாயாசம் போன்ற பிரசாதங்கள் அனைவருக்கும் வழங்கப்பட்டன.
கல்கண்டு, உலர்ந்த திராட்சை, முந்திரி, பாதாம் எல்லாம் பூஜை
செய்து பின் எடுத்து வைத்துக் கொண்டோம். ஊருக்கு வந்து
உறவினர், நண்பர்களுக்குக் கொடுக்க.

மதிய உணவுக்குப்பின்னர் அங்கிருந்து தார்ச்சென் என்னும்
ஊரை நோக்கிப்( dharchen)நோக்கிப் புறப்பட்டோம். மானசரோ
வருக்குச் சற்றுத் தொலைவில் ’இராட்சஸ்தல்’ என்னும் ஏரி
உள்ளது.அங்கு இராட்சதர்கள் வந்து குளிப்பதாக ஐதீகம். இராவணன்
அங்கு வந்து குளித்ததாகவும் கூறுகிறார்கள்.

மாலையில் கயிலையின் அடிவாரத்தில் உள்ள தார்ச்சென் என்னும்
சிற்றூருக்கு வந்து சேர்ந்தோம். மிகக் குளிர். கடல் மட்டத்தில்
இருந்து 15000 அடி உயரம்.



”தார்ச்சென் கெஸ்ட் ஹவுஸ் ”என்னும் விடுதியில் தங்கினோம்.






பெரும்பாலும் இங்கு உள்ள ஊர்களில்
சோலார் விளக்குகள் தான் .



மாலை 6 மணிமுதல் சுமார் 9 மணி வரைதான் அது எரியும்.
அதன் பிறகு இருள்தான். ஊர்ப்பொது விளக்குகளும் சோலார்தான்.



ஜெனெரேட்டர் சில சமயங்களில் தான் போடுகிறார்கள்.இரவு
வழிபாடு செய்தோம்.

திருச்சியிலிருந்து வந்திருந்த இரண்டு பெண் பயணிகள் தங்களில்
ஒருவருக்கு உடல் நலம் குறைந்ததால் ஜீப் ஏற்பாடு செய்து
காட்மாண்டு சென்று பின் இந்தியா திரும்பினர். கயிலைப்
பயணத்தைத் தொடர முடியவில்லை.

10.09.11

இன்று எங்களில் நால்வரைத் தவிர மற்றவர்கள் கயிலையைச்
சுற்றிவரும் பாதையான பரிக்கிரமாவுக்குப் புறப்பட்டுச்
சென்றார்கள். நாங்கள் இந்தியாவிலிருந்து கிளம்பும் போதே
பரிக்கிரமா வேண்டாம்,யமத்வாரிலிருந்து பார்க்கும் தரிசனம்
போதும் என்று முடிவு செய்து விட்ட படியால் பரிக்கிரமா
செல்லவில்லை.

நாங்களும் ’யமத்வார் ’என்ற இடம் வரை பேருந்தில் சென்றோம்.
யமத்துவாரில் கயிலையின் மேற்கு முகம் சற்று தெரிகிறது.

மலை சற்று அருகில் தெரிகிறது. அழகான காட்சி.






யமத்வாரில் ஒரு சிறிய கோவில் உள்ளது. அதன் ஒரு வழியாகச்
சென்று மறுவழியில் வெளியே வரவேண்டும். அப்படி சென்று
வந்தால் யமபயம் கிடையாதாம்.



உள்ளே மணியொன்று உள்ளது. அதை அடித்தோம்.. அந்த
கோயிலின் உள்ளே நிறைய துணிகள் கிடந்தன. வந்தவர்கள்
அவர்கள் அணிந்து வந்த ஆடைகளில் ஒரு சிலதை அங்கு
விட்டிருந்தனர் ஏன் என தெரியவில்லை. நான் இங்கு ஏன்
இப்படி துணிகளைப் போட்டு இருக்கிறார்கள் என்று கேட்டுக்
கொண்டு இருந்தேன். யாருக்கும் காரணம் தெரியவில்லை.
காற்றில் என் தலையில் கட்டி இருந்த ஸ்கார்ப் பறந்து போய்
விட்டது.( பஸ்ஸில் ஏறிய பின் தான் ஸ்கார்ப் காணவில்லை
எனத் தெரிந்தது.)என் துணிகளில் ஒன்றும் அங்கு இருக்க
வேண்டும் என்பது இறைவனின் எண்ணம் போலும்.

பலவண்ணக்கொடித் தோரணங்கள் அங்கு கட்டப்பட்டுள்ளன.
திபெத்தின் பல இடங்களில் அப்படிக் கட்டியிருந்தார்கள்.சில
இடங்களில் கற்களை எடுத்து ஒன்றன் மேல் ஒன்றாக அடுக்கி
அதன் மேல் எருமைக் கொம்புடன் உள்ள தலையை வைத்து
இருந்தார்கள்.



அது அவர்களின் வழக்கம் போலும்.



பரிக்கிரமா செல்பவர்களுக்கு அங்கு குதிரைகள் ஒதுக்கிக்
கொண்டிருந்தார்கள்.பயணத்திற்குப் பயன்பட யாக் எருமைகளும்
நின்றுகொண்டிருந்தன.






சுமார் 1 1/2 மணி நேரம் அங்கிருந்த பின் பரிக்கிரமா செல்லாத
நாங்கள் பஸ்ஸில் திரும்பிவிட்டோம். அந்த இடத்தில் நிறைய
மக்கள்அங்கு தங்கள் தங்கள் வழக்கப்படி பூஜைகள் செய்து
திரும்புகிறார்கள்.

பரிக்கிராமாவை முன்னிட்டுச் சில பயணிகள் கம்பு ஊன்றியவாறு
நடந்து சென்று கொண்டிருந்தனர்.



யமத்துவாருக்கும் அவர்கள் நடந்தேவந்தனர். அருகில் நீரோடை
சலசலத்து ஓடிக்கொண்டு இருந்தது.காகங்கள் ஆங்காங்கே
காணப்பட்டன. அவை சற்றுப் பெரிதாக உள்ளன. அவற்றின்
குரல்களில் உள்ள கரகரப்பு இல்லை.சீனமொழியில் கத்துவது
போல் மூக்கொலியில் ஒலிக்கின்றன. மிக அருமையான சாலை
ஒன்று யமத்வார் வரை போடப்பட்டு வருகிறது.



அங்கு அரசாங்க அலுவலகங்கள் இருப்பதால் அதனை
முன்னிட்டுச் சாலைகள் நன்றாகப் போடப்பட்டு வருவதாகக்
கூறுகின்றனர். கயிலை மலையைச் சுற்றிலுமே சாலை போடச்
சீன அரசு தயாராக இருப்பதாகவும் ஆனால் தங்கள் வாழ்க்கை
பாதிக்கும் என்று குதிரைக்காரர்கள் கூறுவதால் போடவில்லை
என்றும் கூறப்படுகிறது. அவர்கள், மக்கள் கயிலை யாத்திரை
வரும் போது தான் பொருளஈட்டுகிறார்கள்.

எங்கள் நால்வருக்காக ஒரு சமையல் ஆள் எங்களுடனே தங்கி
எங்களைக் கவனித்துக் கொண்டார்.

இவர்தான் எங்களை கவனித்துக் கொண்டவர். அவர் பெயரை
திரும்ப உங்களிடம் சொல்ல முடியவில்லை. பெயரில் என்ன
இருக்கிறது! அன்பானவர்.
நேரா நேரத்திற்கு உணவு அளித்து நன்கு கவனித்துக் கொண்டார்.
விடுதியின் அருகிலிருந்து பார்த்தால் கயிலைக் காட்சி தெரிகிறது.
நாங்கள் அங்கிருந்தே கயிலைக் காட்சியை மீண்டும் மீண்டும்
கண்டோம்.

11.09.11






இன்று தார்ச்சென் ஊரைச்சுற்றிப் பார்த்து வந்தோம்.இன்று
மதியம் பரிக்கிரமா சென்றவர்களில் 7 பேரைத் தவிர மற்றவர்கள்
கயிலையின் வடக்கு முகத் தரிசனத்தோடு திரும்பி விட்டார்கள்.
மூச்சுத்திணறல்,முதலிய காரணக்களால் அவர்கள் முழுதும்
சுற்றாமல் திரும்பினராம்.

எங்களுடன் வந்த சூலூர் ஆர்.வி.எஸ் குழுவினர் மானசரோவில்
கயிலையைப் பார்த்த கையோடு காரில் காட்மண்டு திரும்பினர்.
(கல்லூரி மற்றும் அறக்கட்டளை ஸ்தாபனர்)

நாங்கள் மாலை மீண்டும் கயிலைமலை தரிசனம் செய்தோம்

12.09.11

இன்று பரிக்கிரமா சென்றவர்கள் அனைவரும் திரும்பினர்.
காலை 6 மணிக்குக் கயிலை தரிசனம் செய்துவிட்டுப்
புறப்பட்டோம்.கயிலையை விட்டுப் பிரிய மனமில்லை.



பிரியாவிடை பெற்றோம்.திரும்பித் திரும்பிப் பார்த்துக் கொண்டே
வந்தோம்,எங்கள் கண்பார்வையில் இருந்து மறையும் வரை.
வழியில் zongba வில் தங்கினோம்.'மட் ஹவுஸ்'.இங்கு
நல்ல வேளையாக இரவு முழுதும் விளக்குகள் எரிந்தன.

அடுத்த பகுதியில் கயிலை யாத்திரைக் கட்டுரை நிறைவடையும்.