உலகச் சிட்டுக்குருவிகள் தினம்

இன்று உலகச் சிட்டுக்குருவிகள் தினம்.

சிட்டுக் குருவி சிட்டுக் குருவி எங்கே போனாய் ? நீ வாழ உனக்கு கூடு கட்ட வசதியாக வீடு இல்லை. உன் பசியாற தன் குடும்பத்திற்கு சமைக்க வைத்து இருந்த அரிசி இறைத்து நீ உண்பதை கண்டு களிக்க முண்டாசு கவிஞ்ன் இல்லை. பரசுராமர் தன் தந்தையின் கட்டளைக்கு அடி பணிந்து தன் அன்னையை கொன்றதால் நீ திருவனந்தபுரத்தில் அடைக்கலக்குருவி என்று அழைக்கப்படும் நீ இல்லை என்று என் தாத்தா சொல்வார்கள். உனக்கு ஏன் அடைக்கலக் குருவி என்று பெயர் வந்த்தது என்றால் நீ அடைக்கலமாய் மனிதர் வாழும் வீடுகளில் கூடு கட்டி வசிப்பதால் அந்த பெயர் உனக்கு. ஊர்க்குருவி என்ற பெயரும் உண்டு உனக்கு.

மூடர்களிடம், முட்டாள்களிடம் மல்லுக்கட்டக் கூடாது என்று உன் கதையை சிறுவர்களுக்குப்

பாடாமாக்கினார்கள். அந்தக் கதை உனக்குத் தெரியுமே, இருந்தாலும் கேள்! ஒருநாள் சோவென்று பெருமழை பெய்தது. காற்று சுழற்றி அடித்தது. அப்போது நீகூடு கட்டி வாழும் மரத்தின் அடியில் ஒரு குரங்கு வந்து மழைக்கு ஒதுங்கியது. அப்போது நீ சும்மா இருக்காமல் அந்த குரங்கைப் பார்த்து உனக்கு வசிக்க வீடு இல்லையா நீ வீடு கட்டிக் கொள்ளலாமே எங்களை போல், என்று கேட்டாய் உடனே கோபப்பட்ட குரங்கார், ஊசிமூஞ்சி மூடா! எனக்கு கூடு கட்டத் தெரியாது ஆனால் கூட்டைப் பிய்த்து எறியத் தெரியும் என்று உன் கூட்டை பிய்த்து எறிந்து விட்டது.

பாங்க் விளம்பரத்தில் குருவியைப்போல் சேமிங்க என்று சொல்வார்கள். சிட்டுப் போல் சுறு சுறுப்பாய் இருக்கா பெண் என்று சுறு சுறுப்பான பெண்ணைப் பார்த்துச் சொல்வார்கள்.
சின்ன அழகான பெண்ணைப்பார்த்து சின்னச் சிறிய சிட்டாட்டம் இருக்கா பெண் என்று வர்ணிப்பார்கள்.

எங்கள் வீட்டு அலமாரியில் உள்ள கண்ணாடியில் உன் முகத்தைப்பார்த்து, அது வேறு குருவி என்று நினைத்துக் கொத்தி கொத்திப் பார்ப்பாய். என் அம்மா உன் அலகு வலிக்குமே என்று நீ அடுத்தமுறை வருவதற்குள் அலமாரி கண்ணாடிக்குத் திரைச்சீலை தைத்து மாட்டி விட்டார்கள்.

தூத்துக்குடியில் நாங்கள் இருந்த போது முன் அறையில் மாட்டி இருக்கும் படத்துக்குப் பின் வந்து வைக்கோலால் கூடு கட்டினாய். மின் விசிறி ஓடும் போது குறுக்கே குறுக்கே போகிறது, மின் விசிறியில் அடிபட்டு செத்து விடும் என்று என் அப்பா கவலைப்பட்டு நீ வரும் போது மின் விசிறியை அணைப்பார்கள்.

நான் இருக்கும் ஊரில் இப்போது தவிட்டுக் குருவி என்று சொல்லும் குருவிகள் தான் இருக்கிறது. உன் இனம் இல்லை.

என் மகள் ஊரிலில்(டெல்லி) உன்னைப்பார்த்ததும் எனக்கு எவ்வளவு ஆனந்தம்! போன முறை போனபோது நிறைய இருந்தார்கள் உன் சுற்றத்தார். இப்போது குறைந்து விட்டது உன் இனம்.

அங்கு மகளின் வீட்டுக்கு பின்புறம் நீங்கள் ஆனந்தமாய் மண் குளியல் செய்த போது எடுத்த படங்கள் எங்களுக்கு ஆனந்தத்தை இப்போதும் தருகிறது.





உணவு வைக்கும் மண் தொட்டியில் வந்து அமர்வாய். உன்னை போட்டோ எடுப்பதற்குள் சிட்டாய் பறந்து விடுவாய்.


என் மகன் வாழும் ஊரில்(நியூஜெர்சியில்) உனக்குக் கூடு கட்ட அழகாய் வீடு இருக்கு, புதர் போன்ற மரம் இருக்கு, நீ ஆனந்தமாய் சுதந்திரமாய் கீச் கீச் என்று ஒலி எழுப்பி பறந்தாய். நாங்கள் போன இடம் எல்லாம் உன்னைப் பார்த்தோம் அங்கு உள்ள சரவணபவன் ஒட்டலில் கூடு கட்ட முயன்று கொண்டு இருந்தாய்.

எங்கள் மயிலாடுதுறையில் முன்பு ரயில்வே சரக்கு ஏற்றும் இடங்களில் நெல்மணியை கொத்தவருவாய். இப்போது உனனை பார்க்க முடியவில்லை.
மிகவும் வருத்தமாய் இருக்கிறது.

உன்னை மீண்டும் கண்டால் குழந்தையை போல குதூகலிப்பேன். அந்த நாள் மீண்டும் வர இறைவனை பிரார்த்திக்கிறேன்.

அருங்காட்சியகத்தில் மட்டுமே காணப்படும் அடைக்கலப் பொருளாய் ஆகிவிடாதே!


NationalMuseum of Natural Science,Washington.



சிட்டுக்குருவிக்கு என்ன கட்டுப்பாடு என்று பாடிய கவிஞன் இன்று சிட்டுக்குருவிக்கு என்ன தட்டுப்பாடு என்றுதான் பாட வேண்டும் .

பூலோகம் எங்கும் பறந்து பறந்து ஊர்வலம் வந்து விளையாடும் நாளை எதிர்பார்க்கும் மனது இறைவனிடம் மன்றாடிக் கேட்கிறது, ஊர்க் குருவியைக் காப்பாற்று என்று.