என்ன பேரு வைக்கலாம் எப்படி அழைக்கலாம்

பெயர்க் காரணம் சொல்லும் தொடர் பதிவுக்கு (சுயதம்பட்டம்) வல்லி அக்கா அழைத்து இருந்தார்கள். சரி என்று நானும் எழுதி விட்டேன். படியுங்கள் தொடர்ந்து.


இப்போது போல் நட்சத்திரப்படி ,எண் கணிதப்படி எல்லாம் அப்போது பெயர் வைப்பது இல்லை. முன்னோர்கள் பெயர், கடவுள் பெயர், சுதந்திரத்திற்காக பாடுபட்ட தலைவர்கள்பெயர், என்று அப்போது வைப்பார்கள். இப்போது தங்களுக்கு பிடித்த அரசியல் தலைவர்கள் பெயர், நடிகர், நடிகை பெயர்கள் எல்லாம் வைக்கிறார்கள். தமிழ்ப் பெயர் வேண்டுமா? சமஸ்கிருத பெயர் வேண்டுமா ? எல்லாவற்றிற்கும் இப்போது வசதி உள்ளது. எத்தனை எத்தனை பெயர்கள் அழகான, அறிவு பூர்வமான பெயர்கள் என்று தேடித் தேடி தங்கள் குழந்தைகளுக்குப் பெயர் வைக்கிறார்கள்.

முன்னோர்கள் சிலர் இறைவன் பெயரையே குழந்தைகளுக்கு வைப்பார்கள், எப்போதும் இறைவனை நினைத்துக் கொள்ள. நடராஜன் என்று வைத்து விட்டு ,நட்டு என்றும், கிருஷ்ணசாமி என்று வைத்துவிட்டு, கிட்டு என்றும் பட்டாபிராமனை, பட்டா என்றும், சுப்பிரமணியனை, சுப்பா என்றும், நாராயணாவை ,நாணா ஜானகியை ஜான் என்றும், பத்மாவை பத்து என்றும், மீனாட்சியை மீனுகுட்டி என்றும் காமாட்சி காமு என்றும் பார்வதி பாரு என்றும் - லட்சுமியை லட்சா என்றும் எதற்கு பேர் வைக்கப்பட்டதோ
அந்த நோக்கம் அறியாமல் இப்படிக் கூப்பிடுவதால் பயனில்லாமல் போய் விடுகிறது என்று சொல்பவர்கள் உண்டு. சிலர் பெரியோர்கள் வைத்த பெயரை மாற்றுங்கள் அந்த பெயரினால் கஷ்டபடுகிறீர்கள் என்று பெயர் மாற்றம் செய்து தருகிறேன் அந்தப்புது பெயரை தினம் இத்தனை தடவை எழுதுங்கள் உங்கள் தலைஎழுத்தே மாறிவிடும் என்று சொல்லி பொருள் சம்பாதிக்கிறார்கள். பெயருக்கு அப்படி ஒரு மவுசு.


எங்கள் குடும்பங்களில் முதல் நான்கு குழந்தைகளுக்கு பேர் வைப்பதில் எந்த குழப்பமும் கஷ்டமும் இருக்காது. முதல் குழந்தை ஆணாக இருந்தால்
அப்பாவின் அப்பா பேர். பெண்ணாக இருந்தால் அப்பாவின் அம்மா பேர். இது வழக்கம். பிறகு மூன்றாவது குழந்தை ஆணாய் இருந்தால் அம்மாவின் அப்பா
பேர். பெண்ணாய் இருந்தால் அம்மாவின் அம்மா பேர். இது தான் வழக்கம். பெரும்பாலும் இதைத்தான் எங்கள் பக்கம் கடைப்பிடிப்பார்கள். அதற்கு மேல் பிறந்தால்தான் வேறு பெயர் வைப்பார்கள்.

’என்ன பேரு வைக்கலாம்? எப்படி அழைக்கலாம்? சின்ன சின்னக் கண்ணைக் காட்டிச் சிரிக்கும் எங்கள் பாப்பாவிற்கு ’என்று யாரும் குழம்பவில்லை, நான் பிறந்த போது.

நான் திருவனந்தபுரத்தில் என் தாத்தாவின் பெயர் கொண்ட ’மார்த்தாண்டபவனத்தில் ’ பிறந்தேன். தாத்தா தன் 16 வயதில் திருவனந்தபுரம் வந்து நகைக் கடை வைத்து, வீடு வாசல் வாங்கி இருந்தார்கள். ஆரியசாலையும் பழைய சாலையும் இணைக்கும் பெரிய வீட்டில்( ஆரியசாலை முன் பகுதி ; பழையசாலை பின் பகுதி) பின்பகுதியில் 40 தென்னைமரமும், நடுவில் வீடும், கார் செட்டும், மாட்டு வண்டிக் கொட்டகையும் இருக்கும் அப்போது . இப்போது ஆரிய சாலை முன் பகுதி இல்லை .பழையசாலை சிறிய பகுதி தாத்தா வீடு அழகாய் வேறு அவதாரம் எடுத்து இருக்கு. தென்னை மரங்கள் 40லிருந்து 20 ஆகி இருக்கிறது. சுயதம்பட்டம் அடிக்க வாருங்கள் என்று அழைத்தார்கள் வல்லி அக்கா, அப்புறம் தம்பட்டம் அடிக்க வில்லை என்றால் எப்படி?

இப்போது சின்ன மாமா அந்த வீட்டில் இருக்கிறார்கள்.

எனக்கு பெயர் வைக்க எந்த கஷ்டமும் இல்லை. எனக்கு முன் பிறந்த அக்காவிற்கு என் அப்பாவின் அம்மா பேர். அண்ணனுக்கு என் அப்பாவின் அப்பா பேர். அப்புறம் எனக்கு என்ன பேர் வைத்து இருப்பார்கள் என்று உங்களுக்கு தெரிந்து இருக்கும், முன் பத்தியை படித்தவர்களுக்கு. எனக்கு என் அம்மாவின் அம்மா பேர் - கோமதி - என்று வைக்கப்பட்டது. கோலாகலமாய் .

நல்ல சுருட்டை முடியும், நல்ல கரு வண்டு கண்ணுமாய் செக்க சேவேல் என்று இருந்தேனாம். இது கதைகள் ,சினிமாவிற்கு வசனங்கள் என்று எழுதும் என் சின்னமாமாவின் வருணிப்பு. அவர்களுக்கு தன் அம்மாவின் பெயரை வைத்து இருப்பதால் அலாதி பிரியம் என் மேல். தன் பெண்ணிற்கும் தன் அம்மாவின் பெயரை வைத்து இருக்கிறார்கள் அவள் பெயர் கோமதி பிரபா.

என் அம்மா ,அப்பா, வாய் நிறைய கோமு என்றும், என் ஆச்சி கோமா என்றும், என்றும் அழைப்பார்கள் . உறவினர்களும் கோமு என்று தான் அழைத்தார்கள். பள்ளியில், கல்லூரியில் எல்லாம் கோமதி என்று அழைத்தார்கள்.


திருமணத்திற்கு பின் என் பேர் என் கணவரின் வேலையைக் கருத்திற்கொண்டும் இனிஷியலைக்கருத்திற்கொண்டும் ‘ட்யூட்டர் சார் ஒய்ப்’,’A.T சார் ஒய்ப்’, ’புரபஸர் சார் ஒய்ப்’ என்று பல பேர்களில் அழைப்பார்கள் .

 கணவர் என்னைக் கோமதி, கோமு என்று எல்லாம் அழைக்க மாட்டேன், மதி என்று அழைப்பேன் என்றார்கள். அப்படி அவர்கள் என்னை அழைத்த நேரத்தை விரல் விட்டு எண்ணி விடலாம். பேர் சொல்லி அழைத்ததே இல்லை. அது எனக்கு பெரிய குறை தான்.

 ஒரு முறை வளைகாப்புக்கு என்னை ரயிலில் ஊருக்கு அழைத்து போகும் போது இருவருக்கும் ரயிலில் ஒரே பெட்டியில் இடம் கிடைக்கவில்லை. நான் மகளிர் பெட்டியில் இருந்தேன் கோவைக்குப் போக அதில் ஏறி இருந்தோம். ஈரோடு ரயில் நிலையத்தில் என் பெட்டியில் மிகவும் கூட்டம் இருந்ததால் நான் எங்கு இருக்கிறேன் எனத் தெரியாமல் ’ மதி மதி ’என்று இரண்டு முறை’ நீ எங்கு இருக்கிறாய் ’என்று கேட்டார்கள் அவர்கள் மதி என்று கூப்பிட்ட உடன் மகிழ்ச்சியில் தலை கால் தெரியவில்லை.உட்கார இடம் கிடைக்காமல் சூட்கேஸ் மேல் உட்கார்ந்து இருந்த நான் வேகமாய் எழுந்த போது பக்கத்தில் நின்றவர்கள் ,மெள்ள மெள்ள பிள்ளைதாச்சி இப்படியா அவசரமாய் எழுந்து கொள்வது ’என்று கடிந்து கொண்டார்கள். அநத அற்புத தருணத்தை என்னால் மறக்க முடியாது.


பின் என் மகள் பிறந்தபின் என் பெயர் ’கயல் அம்மா’ ஆயிற்று. பிறகு மகன் பிறந்தபின் சிலருக்கு ’காசி அம்மா’ ஆனேன். என் பெண் இருக்கும் ஊருக்கு போனால் என் பேத்தி, பேரன் நண்பர், தோழிகளுக்கு நான், நானிம்மா. மகனது ஊருக்கு போனால் அங்கு இருக்கும் என் பேரனிடம் உன் கிராண்ட்மா வந்து இருக்கிறார்களா என்பார்கள். இப்படிப் பல பல பெயர்கள்.

இது தான் என் பெயர் வரலாறு. எங்கள் அப்பாவிற்கு நெல்லை (பாளையங்கோட்டை) சொந்த ஊர் . எங்கள் பக்கம் கோமதி, கோமதி நாயகம் என்ற பெயர்கள் இருக்கும்.

சங்கரன் கோவில் அம்மன் பேர் கோமதி அம்மன். என் பெயரை வைத்து நிறைய பேர் நீங்கள் நெல்லையா? என்று கேட்ப்பார்கள் உங்களுக்கு அந்த அம்மன் பெயர் வைத்து இருக்கிறார்களா என்று கேட்பார்கள் . நான் எனக்கு என் ஆச்சியின் பெயர் என்று சொல்வேன்.

இப்போது பூவோடு சேர்ந்த நாரும் மணக்கும் என்பது போல் வலைத் தளத்திற்கு அரசு என்ற பூவை கோமதி என்ற நாரில் கட்டிக் கொண்டேன். கணவர் பெயர் சேர்த்து கோமதிஅரசு என்று வைத்துக் கொண்டேன்.

பின் குறிப்பு:- வல்லி அக்கா தன் பெயர்க்காரண தொடர் பதிவை மீள் பதிவாக பகிர்ந்து இருந்தார்கள்.   அவர்கள் என்னை அழைத்து இருந்தார்கள் என் பெயர் காரணத்தைப் பகிர. அதனால் நானும் எழுதினேன்.

அதை இப்போது இங்கு மீள்பதிவாக்கி விட்டேன்.


                                                          வாழ்க வளமுடன்.